Ένας από τους μεγαλύτερους μουσικοσυνθέτες παγκοσμίως
Είναι ένας από τους μεγαλύτερους μουσικοσυνθέτες παγκοσμίως και θεωρείται ο πατέρας της ηλεκτρονικού ήχου.
Αυτός είναι ο Βαγγέλης Παπαθανασίου. Γεννημένος στον Βόλο στις 29 Μαρτίου του 1943, ο Ευάγγελος Οδυσσέας Παπαθανασίου, όπως είναι το πλήρες όνομά του, από την ηλικία των 4 έδειξε την κλίση του στην μουσική.
Όταν ήταν 6 ετών, έδωσε την πρώτη του παράσταση μπροστά σε κοινό, παίζοντας δικές του συνθέσεις στο πιάνο, χωρίς να έχει λάβει καμία μουσική εκπαίδευση. Παρά τις παροτρύνσεις και των γονιών του αλλά και των δασκάλων του να παρακολουθήσει μαθήματα μουσικής, εκείνος σε όλη την παιδική και εφηβική του ζωή προτίμησε να μείνει αυτοδίδακτος. Φιλοδοξία του ήταν να δημιουργήσει την δική του μουσική, όπως την ένιωθε εκείνος. Παρόλα αυτά, σπούδασε κλασική μουσική, ζωγραφική και σκηνοθεσία στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Αθήνα.
Πριν κλείσει τα 20 του χρόνια δημιουργεί τους Forminx, ένα συγκρότημα που έφερε στην Ελλάδα τους πρώτους ήχους ηλεκτρονικής μουσικής. Το 1968 μετακομίζει στο Παρίσι, όπου μαζί με τον Ντέμη Ρούσσο και άλλους δύο καλλιτέχνες δημιουργούν τους Aphrodite’s Child, το πιο δημοφιλές μουσικό σχήμα στην Ευρώπη εκείνης της εποχής.
Παράλληλα με το συγκρότημα ξεκινά να γράφει μουσική για τον κινηματογράφο και για ντοκιμαντέρ. To ’75 πάει στο Λονδίνο. Συνεχίζει με σόλο καριέρα, διαλέγοντας το όνομα Vangelis, καθώς ήταν ευκολότερο να το προφέρουν οι ξένοι. Εκεί δημιουργεί υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις μουσικών ηχογραφήσεων, τα Nemo studios, όπου ήταν γι’ αυτόν ένα περιβάλλον που μπορούσε να πειραματιστεί και να δημιουργήσει χωρίς όρια.
Βγάζει τα πρώτα του άλμπουμ, τα οποία γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία. Η δεκαετία του ’80 αποτελεί ορόσημο για την καριέρα του. Συνεργάζεται με μεγάλους καλλιτέχνες και το 1982 αποσπά το Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού για την μουσική που έγραψε για την ταινία «Οι Δρόμοι της Φωτιάς». Είναι το μοναδικό τραγούδι που ανέβηκε στην κορυφή των αμερικανικών charts από Έλληνα καλλιτέχνη. Από τότε ακούγεται σε κάθε Ολυμπιάδα και θεωρείται η πιο αναγνωρίσιμη κινηματογραφική μουσική στην ιστορία. Το 1996 αναγνωρίζεται επίσημα ως ο πιο επιτυχημένος Έλληνας καλλιτέχνης του κόσμου. 3 χρόνια αργότερα, του ανατίθεται να δημιουργήσει τη μουσική που θα συνοδεύσει την παρουσίαση του επίσημου εμβλήματος των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, καθώς και τη μουσική για την τελετή παράδοσης την ολυμπιακής φλόγας, τόσο στο Σύδνεϋ όσο και από το Σίδνεϋ στην Αθήνα. Θυμάστε το ηχητικό σήμα των ειδήσεων της ΕΡΤ, που ακούγεται μέχρι και σήμερα; Και αυτό εκείνος το έχει δημιουργήσει. Η μουσική του είναι χαρακτηριστική και μοναδική. Ένα μεγάλο μέρος από τα έργα του είναι αφιερωμένο στο διάστημα. Μάλιστα, ως ένδειξη εκτίμησης και σεβασμού στη μουσική του προσφορά, αλλά και στην αγάπη του για το διάστημα, το International Astronomical Union Minor Planet Center έδωσε το όνομά του στον Αστεροειδή 6354, ενώ η NASA του έχει απονείμει βραβείο δημόσιας συνεισφοράς.
Τα έργα του έχουν συνοδεύσει αποστολές της NASA αλλά και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού διαστήματος. Χαρακτηριστική είναι η μουσική που έγραψε για την αποστολή της NASA στον Άρη, το 2001.
Η «Μυθωδία», όπως ονόμασε την διαστημική χορωδιακή συμφωνία, παρουσιάστηκε στον ναό του Ολυμπίου Διός, στην Αθήνα. Ήταν μία φαντασμαγορική μουσική παράσταση, κατά τη διάρκεια της οποίας προβάλλονταν με ειδικά οπτικά εφέ απεικονίσεις από θεούς της αρχαίας Ελλάδας και διαστημικές εικόνες της ΝΑSΑ Ακόμα., έγραψε μουσική για την εναπόθεση της τέφρας του διάσημου κοσμολόγου Στίβεν Χόκινγκ και το τραγούδι μεταδόθηκε, μέσω της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, στο διάστημα προς την κατεύθυνση της πλησιέστερης μαύρης τρύπας. Όσον αφορά την προσωπική του ζωή, αν και έχει παντρευτεί δύο φορές, δεν θέλησε να αποκτήσει παιδιά καθώς, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, λόγω των πολλών ταξιδιών του δεν θα μπορούσε να τους προσφέρει αυτά εκείνος θα ήθελε.
Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου έχει λάβει πολλές διακρίσεις και βραβεία και συνεχίζει την μουσική του διαδρομή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, έχοντας ηχογραφήσει πάνω από 50 άλμπουμ μέχρι σήμερα. «Θα σας το πω απλά. Δεν ξέρω να κάνω κάτι άλλο. Και δεν μπορώ να ζήσω αλλιώς».
