Η οικονομία της Ελλάδας είναι η 51η μεγαλύτερη στον κόσμο με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν το 2020 να ανέρχεται πάνω από 165δις ευρώ. Οι κύριοι κλάδοι της Ελληνικής οικονομίας είναι ο τουρισμός, η ναυτιλία και η βιομηχανική παραγωγή τροφίμων.
Να σταθούμε όμως στον τουρισμό, ο οποίος ήταν και αυτός που κατά βάση κράτησε τη χώρα ζωντανή κατά την δεκαετή κρίση χρέους. Η άμεση δραστηριότητά του αντιστοιχεί στο 12,5% του ΑΕΠ και η συνολική από 27,5% έως 33,1%. Αντιλαμβανόμαστε όλοι λοιπόν πόσο σημαντικός είναι για την πατρίδα ο συγκεκριμένος κλάδος. Η Ελλάδα αδιαμφισβήτητα αποτελεί έναν από τους πλέον ελκυστικούς προορισμούς. Μνημεία, αξιοθέατα, θάλασσες, η ελληνική φιλοξενία είναι το δέλεαρ που μαγνητίζει τουρίστες απ’ όλο τον κόσμο.
Ποια είναι όμως η πρώτη και τελευταία εικόνα που αντικρίζει κάποιος όταν επισκέπτεται μια χώρα; Το αεροδρόμιο. Για πολλά χρόνια παρακολουθούσαμε εικόνες στα δελτία ειδήσεων με απηυδισμένους τουρίστες και όχι μόνο, σε υποδομές που θα μπορούσαν κάλλιστα να ανήκουν σε τριτοκοσμική χώρα. Η εικόνα στην οποία είχαν περιέλθει τα αεροδρόμια μας ήταν όντως απογοητευτική.
Οι κυβερνήσεις, διαχρονικά, απέτυχαν στην διαχείριση και συντήρηση τέτοιων υποδομών, ενώ το πρόβλημα κατά τη δεκαετή κρίση οξύνθηκε. Αυτό έπρεπε να αλλάξει. Έτσι, η κυβέρνηση Σαμαρά αποφασίζει να προχωρήσει σε διεθνή διαγωνισμό παραχώρησης 14 περιφερειακών αεροδρομίων, με σκοπό την αλλαγή της εικόνας, αλλά και την αύξηση των εσόδων του προϋπολογισμού του κράτους που είχε τόσο ανάγκη εκείνη την περίοδο. Νικήτρια βγήκε η Fraport, η οποία και θα κατέβαλλε αντίτιμο 1.234 δις ευρώ εφάπαξ στο ελληνικό Δημόσιο. Συνολικά, το ύψος των παραπάνω εσόδων θα ξεπερνούσε τα 10 δισ. Ευρώ και θα δημιουργούσε τουλάχιστον 1.450 άμεσες και 15.000 έμμεσες νέες θέσεις εργασίας, στη χρονική διάρκεια της παραχώρησης.
Η αντίδραση όμως της αριστεράς και σε αυτή την επένδυση ήταν σφοδρή. Σύμφωνα με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, τα αεροδρόμια θα έπρεπε να παραμείνουν ως έχουν και το κράτος να αναλάβει την αναβάθμισή τους! Ακριβώς η ίδια αντίδραση δηλαδή που είχαμε δει παλαιότερα για την Cosco, το Ελληνικό, τον ΟΛΘ. Η κυβέρνηση Σαμαρά το 2014 δεν καταφέρνει να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας και πριν προλάβει να ολοκληρώσει την παραχώρηση, πέφτει. Τις εκλογές κερδίζει με πολύ μεγάλη διαφορά ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος και παγώνει την επένδυση, υποσχόμενος «έναν άλλο δρόμο» Μετά από πολλούς μήνες αχρείαστων καθυστερήσεων, η πραγματικότητα προσγειώνει τον πρωθυπουργό Τσίπρα, ο οποίος προχωρά στην υπογραφή και ολοκλήρωση της παραχώρησης.
Όλα τα παραπάνω ολοκληρώθηκαν φέτος, πιο νωρίς απ’ ότι προβλεπόταν, σε μια πολύ σημαντική χρονιά για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας μετά και την επέλαση του κορωνοιού. Αναλογιστείτε πώς θα ήταν η εικόνα των αεροδρομίων μας αν η αριστερά επέμενε στις εμμονικές της ιδεοληψίες και είχε καταφέρει να μπλοκάρει και αυτή την επένδυση. Αναλογιστείτε πόσος χρόνος χάθηκε λόγω αυτών των εμμονών. Και την επόμενη φορά που μια κυβέρνηση βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση, απλώς θυμηθείτε τι έγινε την προηγούμενη. Αναγκάστηκαν, όπως συμβαίνει πάντα, να προσγειωθούν στην πραγματικότητα, αλλά στέρησαν από την πατρίδα πολύτιμο χρόνο στο δρόμο προς την ανάκαμψη.
